در چارچوب گروه موسوم به "منتفذین" کوفی عنان در راس هیاتی فردا (یک‌شنبه) وارد تهران می‌شود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گروه موسوم به متنفذین با انتشار بیانیه‌ای با عنوان "سفر متنفذین به ایران‌از ۶ تا ۹ بهمن" اعلام کرد: چهار تن از اعضای متنفذین در روز یک‌شنبه مصادف با ۶ بهمن ۱۳۹۲ به منظور برگزاری دیدارهایی با مقامات ایران به تهران سفر خواهند کرد.

این اولین سفر گروهی اعضای متنفذین به ایران محسوب می‌شود.

اعضای این هیات که به سرپرستی کوفی عنان هستند عبارتند از: مارتی آتیساری رییس‌جمهور پیشین فنلاند و برنده جایزه صلح نوبل، دزموند توتو اسقف اعظم بازنشسته کیپ تاون و برنده جایزه صلح نوبل و ارنستو زدیلو رییس جمهور پیشین مکزیک.

" متنفذین " گروهی از رهبران مستقل هستند که مرحوم نلسون ماندلا در سال ۲۰۰۷ آن‌ها را گرد هم آورد تا از تجربه جمعی و نفوذ خود برای گسترش صلح، عدالت و حقوق بشر در سراسر جهان بهره بگیرند.

هدف از این بازدید سه روزه ترغیب و ترفیع روحیه از نو شکل گرفته و پذیرا برای گفت‌وگو بین ایران و جامعه‌بین‌المللی و هم‌چنین بررسی راه های گسترش همکاری در مورد مسائل منطقه اعلام شده است.

این گروه گفته‌اند: متنفذین پیشرفت‌های مثبت اخیر را فرصتی تاریخی و استراتژیک جهت پایان بخشیدن به سال‌ها خصومت میان ایران و جامعه بین‌المللی و از نو ساختن روابط بر اساس اعتماد و احترام متقابل محسوب می‌کنند. هرچند که معتقد هستند که ایجاد اعتماد نیاز به زمان دارد و باید از طریق حسن نیت و کوشش‌های مستمر دو جانبه صورت گیرد.

متنفذین با رهبران ایران به‌منظور گفت‌وگو در مورد روش‌های مسالمت‌آمیز رفع‌ کشمکش و اختلاف‌های فرقه‌یی در منطقه‌ تبادل نظر خواهند کرد.

هیئت سوری امروز (شنبه) در مذاکرات با هیات مخالفان در یک اقدام تاکتیکی ریاست خود را تغییر داد و بشار جعفری، نماینده سوریه در سازمان ملل به جای ولید معلم، وزیر خارجه سوریه نشست و مذاکرات را ادامه داد. این اقدام اعتراض هیات مخالفان را به همراه داشت چرا که آنها معتقدند دولت سوریه عمدا سطح مذاکرات را کاهش داده است.

 به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این تغییر در هیات سوری از آن رو صورت گرفته است تا به طرف مقابل نشان دهد که سطح مذاکرات باید فنی شده و از چهارچوب سیاسی خارج شود؛ علاوه بر آن از نگاه دولت سوریه دلیلی ندارد تا یکی از مقامات عالی رتبه حکومت سوریه در مقابل هیاتی بنشیند که چندین بار ترکیب خود را عوض کرده و فردی را به ریاست هیات نشانده‌اند که فاقد وزنه سیاسی در بین ائتلاف مخالفان نظام است.

 امروز هم چنین بحث آتش بس و پایان محاصره برخی از شهرها و روستاها به میان آمد. از جمله هیات مخالفان از طرف مقابل خواسته است تا به محاصره شهر حمص پایان داده و ارسال کمک‌های انسانی را تسهیل و خروج مجموعه‌های مسلح وابسته به ائتلاف را تضمین و تسهیل کند.

 این در حالی است که از نگاه دولت سوریه درخواست آتش بس و پایان محاصره از سوی مخالفین به حمص محدود شده زیرا آنها تلاش دارند تا به هر وسیله ممکن مجموعه‌های مسلح خود را از این منطقه به سلامت خارج کنند.

 در مقابل این سوال وجود دارد که اگر دولت سوریه به محاصره حمص خاتمه دهد آنگاه آیا محاصره مناطقی مثل فوعه، نبل و الزهراء در نزدیکی حلب که بیش از 9 ماه در محاصره مجموعه‌های مسلح است خاتمه می‌یابد؟ براساس اطلاعات موجود در پی درگیری‌ها و نبردهای مسلحانه اخیر بین مجموعه‌های مسلح، نیروهای وابسته به جبهه اسلامی اخیرا به محاصره فوعه، نبل و الزهراء خاتمه داده و نیروهای خود را برای جنگ با داعش به جاهای دیگری منتقل کرده و در مقابل نیروهای داعش محاصره این سه منطقه را که شیعه نشین هم هستند، ادامه داده‌اند.

 سوال هیات سوری اینجا است که اگر ارتش سوریه به محاصره حمص پایان دهد آیا ائتلاف مخالفان قادر است تضمین دهد که مناطقی از این دست نیز از محاصره مجموعه‌های مسلح خارج شود؟

 در همین نقطه است که هیات دولت سوریه در ژنو طرف مقابل را به یک چالش جدی کشانده است تا نشان دهد که هیات ائتلاف مخالفان نظام هیاتی سیاسی هستند که بر بسیاری از امور میدانی و صحنه‌های نبرد تسلط ندارند و این مجموعه‌های مسلح تروریستی مستقل از ائتلاف هستند که زمام امور را به دست دارند. از همین جا هیات دولت سوریه به ریاست بشار جعفری این بحث را مطرح کرده‌اند که موضوع مبارزه با تروریسم و مجموعه‌های مسلح تکفیری باید در دستور کار قرار گیرد تا راه برای اجرای برخی مطالبات باز شود.

مشکل بتوان باور کرد کنفرانس ژنو 2 به نتایجی ملموس، پایدار و فوری دست یابد. اما همین قدر زمینه‌ای فراهم کرده تا نیروهای اصلی و تاثیرگذار اما رودرروی یکدیگر، به حل و فصل مسایل فی مابینشان بپردازند ولو به صورت انتقادی (که الزاما بحران سوریه میتواند محور آن نباشد) خود به خود موضوعی با اهمیت در منطقه عربی و غرب آسیا است. آیا بحران سوریه بهانه‌ای برای حل دیگر معضلات میان قدرت‌های اصلی‌ست؟ شاید!

 به گزارش ایسنا، متین مسلم در ادامه یادداشت خود در وبلاگ خبرآنلاین نوشت: "اگر از ایران برای کنفرانس ژنو 2 دعوت نشود کسانی که موجب آن شده‌اند در آینده ازاین اقدام خود پشیمان خواهند شد."

این سخنان صریح روز گذشته از سوی وزیر خارجه ایران در واکنش به موضوع دعوت مشروط از تهران برای شرکت در کنفرانس 22 ژانویه ژنو 2 بیان شده است. ظریف هرچند نامی از وزیر خارجه ایالات متحده به زبان نیاورد اما آشکار مشخص بود نوک تیز این سخنان متوجه آقای کری ست. سخنانی هر چند نه تهدیدآمیز اما عمیقا با ناراحتی و گلایه! این در حالی است که آقای کری هفته گذشته طی سخنانی از نقش ایران در گفتگوهای صلح حمایت کرده بود اما روز گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی با حضور همتای روس خود و آقای ابراهیمی با ایجاد زاویه نسبت به هفته گذشته ، از ایران خواست نقش سازنده‌ای در سوریه ایفا کند تا زمینه حضورش در مذاکرات آتی فراهم شود . سخنانی که بلافاصله با واکنش مستقیم آقایان لاروف و اخضر ابراهیمی روبرو شد و همه را متعجب کرد چرا که با توجه به فضای ابجاد شده میان تهران - واشنگتن، انتظار سخنان متفاوت‌تری از آقای کری می‌رفت. این دو (لاوروف و ابرهیمی) در واکنشی مستقیم به سخنان وزیر خارجه آمریکا از نقش مهم و سازنده ایران در موضوع سوریه حمایت و خواستار حضور تهران درنشست آتی ژنو شدند.

 گفته‌های متفاوت آقای کری البته تنها موضوع تعجب‌برانگیز مصاحبه روز گذشته نبود. سخنان جالب لاروف نیز توجه زیادی را به خود جلب کرد، آنجا که وی ضمن تاکید بر نقش ایران در حل بحران سوریه آنچه را "ضرورت شنیدن صدای تهران" (و نه صدای دولت آقای اسد) خواند با اهمیت توصیف کرد و گفت این صدا باید شنیده شود. لاروف با اشاره به اهمیت حضور ایران در نشست ژنو، عربستان را نیز دارای اهمیتی مشابه دانست و خواستار حضور فعال ریاض در تحولات پیش رو شد.

نخست‌وزیر عراق با متهم کردن عربستان به حمایت از گروه‌های تروریستی در سوریه، تاکید کرد: تعیین آینده اسد به نظر مردم و آرای آنها بستگی دارد.

 به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نوری مالکی، نخست‌وزیرعراق در مصاحبه با خبرگزاری رویترز اعلام کرد: دو سال پس از خروج نیروهای آمریکایی از عراق، شبه‌نظامیان موسوم به "شورای بیداری" باید برای مقابله با القاعده که خطر و تهدیدی بزرگ برای عراق محسوب می‌شوند، بار دیگر سلاح به دست بگیرند و وارد صحنه شوند.

 وی گفت: اعضای قبایل عراقی و شورای بیداری زمانی که نیروهای آمریکایی نتوانستند در سال 2006 و 2007 با القاعده مقابله کنند به نیروهای خارجی پیوستند و در حال حاضر هر فردی از قبایل سنی عراق که در کنار ارتش به مقابله با القاعده بپردازد عضو شبه‌نظامیان شورای بیداری محسوب می‌شود و به طور منظم اجرت دریافت خواهد کرد و از سوی دولت بغداد نیروی امنیتی تلقی خواهد شد و از تمامی منافع و مزایای یک عضو نیروی امنیتی عراق برخوردار می‌شود.

 در حالی که القاعده در شهرهای فلوجه و رمادی درگیری‌های شدیدی را ایجاد کرده است. شانس المالکی برای به دست گرفتن قدرت برای سومین بار پس از انتخابات پارلمانی در ماه آوریل سال جاری میلادی بستگی به توانایی‌اش در مقابله با القاعده و برقراری ثبات و امنیت در عراق دارد.

 مالکی در ادامه مصاحبه خود با خبرگزاری رویترز گفت: هیچ محدودیتی برای به خدمت گرفتن، مسلح کردن و تجهیز شبه‌نظامیان "شورای بیداری" وجود ندارد و میزان دستمزد این افراد نسبت به چند ماه گذشته به 500 هزار دینار (معادل 430 دلار) افزایش می‌یابد. البته میزان دستمزد شبه‌نظامیان قبایل سنی‌ عراق مشکل نیست چرا که هزینه‌های آنها خارج از بودجه دولتی تامین می‌شود.